بيان آيه 281

شأن نزول:

اين آخرين آيه‌اى است كه از قرآن نازل گشت و جبرئيل گفت: او را آيه 281 از سوره بقره قرار ده (ابن عباس- سدى) مفسرين مى‌گويند: وقتى كه آيه‌(إِنَّكَ مَيِّتٌ‌)( وَ إِنَّهُمْ مَيِّتُونَ)[1] (تو اى پيغمبر مى‌ميرى و آنها نيز خواهند مرد) نازل گشت رسول اكرم فرمود اى كاش ميدانستم اين مطلب (مردن من) كى خواهد بود سپس سوره‌(إِذا جاءَ نَصْرُ اللَّهِ ...) نازل شد رسول اكرم 6 فاصله بين تكبير و قرائت ساكت شده ميفرمود

«سبحان اللَّه و بحمده استغفر اللَّه و اتوب اليه»

سپس بحضرت عرض كردند شما پيش از اين، اين جمله را نميفرموديد؟ فرمود خبر مرگ من داده شد (يعنى معلوم گشت كه چه وقت خواهم مرد) سپس آن حضرت گريه سختى كرد عرض كردند يا رسول اللَّه براى مرگ گريه مى‌كنيد در صورتى كه خداوند گناه گذشته و آينده شما را بخشيده است فرمود چگونه است خوف مرگ؟ تنگى قبر؟ تاريكى آن؟ و چگونه است قيامت و وحشت‌هاى قيامت؟

بعد از آن، رسول اكرم 6 مدت يك سال زنده ماند تا اين كه آيه‌(لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ)[2] (پيغمبرى از خود شما آمد كه از فقر و هلاكت شما در سختى بود) نازل گشت و اين آخرين سوره‌اى بود كه بطور كامل بر آن حضرت فرود آمد. بعد از آن پيغمبر 6 شش ماه زنده بود تا براى حجة الوداع بطرف مكه حركت كرد در ميان راه اين آيه‌(يَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّساءِ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ)[3] (در مورد زنها از تو سؤال مى‌كنند بگو خدا براى شما بيان مى‌كند) نازل شد و اين آيه‌

[1]- آيه 30 از سوره زمر

[2]- آيه 128 از سوره توبه

[3]- آيه 127 از سوره نساء