بيان آيه 261

شرح لغات:

انبتت: روياند از نبت روئيدن كه در مورد گياه‌ها و هر آنچه از زمين ميرويد استعمال ميشود.

سنبله: خوشه و اصل آن «اسبال» است كه ريختن چيزى است كه مى‌پوشاند و زمين كشت، با خوشه‌ها پوشيده ميگردد و نيز دانه، در آن پوشيده مى‌شود.

مائة: صد.

تفسير:

(مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ) گويند تقدير آيه اينست كه مثل صدقات كسانى كه اموالشان را در راه خدا انفاق ميكنند مانند دانه‌ايست ...

و بعضى گفته‌اند تقدير اينست: مثل كسانى كه انفاق ميكنند مانند زارع دانه ايست .... و منظور از «سبيل اللَّه» جهاد و غير از آن از كارهاى خير است و اين آيه شامل همه وجوه خير است و همين مطلب از امام صادق 7 روايت شده و ابو على جبائى آن را اختيار نموده است ولى بعضى آن را مخصوص انفاق در جهاد دانسته‌اند ولى در انفاق‌ها و طاعت‌هاى ديگر در برابر هر عمل فقط ده برابر پاداش داده ميشود.

(كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ) مانند دانه‌ايست كه بيرون آورد.

(سَبْعَ سَنابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ) هفت خوشه و در هر خوشه صد دانه يعنى انفاق در راه خدا 700 برابر پاداش داده ميشود.

اگر گفته شود كه آيا ديده شده است كه در يك خوشه صد دانه باشد؟ جواب اينست كه از باب تصور مطلب است و لازم نيست در خارج حتماً ديده شده باشد مانند آيه‌