نميدهيد، بنا بر اينكه عادت كفّار بر اين جارى شده بود كه يتيم را محروم ميكردند از ميراث و ما ترك پدرشان.

((وَ لا تَحَاضُّونَ عَلى‌ طَعامِ الْمِسْكِينِ)) يعنى تشويق نميكنيد بر اطعام كردن بآنها و امر نميكنيد، بتصدّق دادن بر آنها و كسى كه (لا تحاضون) قرائت كرده قصد كرده اين را كه بعضى از شما ديگرى را بر اين عمل ترغيب نميكند، و معنايش اينست كه اهانت كاريست كه شما از ترك اكرام يتيم و منع صدقه از فقير نموديد، نه آنچه پنداشته‌ايد.

و بعضى گفته‌اند: مقصود اينست كه شما مال خود را بآنها باين عنوان دهيد پس هر گاه نكرديد موجب اهانت شما بايشان ميشود.

((وَ تَأْكُلُونَ التُّراثَ)) يعنى ميراث را، ابى مسلم گويد: يعنى اموال يتيمان را گويد قصد نكرده ميراث حلال را زيرا ملامت و سرزنشى براى خورنده آن نيست.

حسن گويد: سهم خود را ميخورد و حق يتيم را هم ميدهد و اينچنين بود كه مردم جاهليّت و صدر اسلام زنان و كودكان را ارث نميدادند، و اموال ايشان را ميخوردند.

و بعضى گفته‌اند: ميراث را در آنچه ميخواستند و اشتها و ميل نفسشان بود ميخوردند و فكر و انديشه در بيرون كردن حقوق واجبه آن نميكردند.

((أَكْلًا لَمًّا)) سخت بودند در خوردن تمام آن، حسن گويد:( (أَكْلًا لَمًّا)) اينست كه بخورد سهم خود و سهم و حق ديگرى را.

ابن زيد گويد: اينست كه آنچه بدستش ميرسد بخورد و فكر نكند اينكه ميخورد آيا پليد است و يا پاك حلال است يا حرام.