سوره الفيل‌

مكّى و به اتّفاق پنج آيه است.

فضيلت آن:

در حديث ابى بن كعب است كه هر كس آن را قرائت كند خدا او را در دوران زندگيش در دنيا از مسخ شدن و مبتلاء شدن به افترا و تهمت عافيت بخشد.

ابو بصير از حضرت ابى عبد اللَّه 7 روايت كرده كه فرمود كسى كه در نماز واجبش سوره فيل، ا لم تر كيف فعل ربك باصحاب الفيل، را بخواند، بنفع او گواهى و شهادت دهد در روز قيامت هر زمين و هر كوه و هر ريك به اينكه او از نمازگذاران است و در روز قيامت منادى صدا ميكند راست گفتيد بر بنده من، قبول كردم و پذيرفتم شهادت شما را براى او داخل كنيد بنده مرا به بهشت و او را محاسبه نكنيد زيرا كه او از كسانيست كه من دوست دارم او را و دوست دارم عمل او را و كسى كه زياد بخواند سوره لايلاف قريش را خدا او را در روز قيامت بر مركبى از مركبهاى بهشتى، بر انگيزاند تا بنشيند بر سفره‌هاى نور در روز قيامت.

توضيح و وجه ارتباط اين سوره با سوره قبل:

خداوند در آن سوره ياد كرد آنچه را كه مهيّا ساخته بود از عذاب براى كسى كه از مردم عيبجويى كند و از آنها غيبت نموده و اعتماد بدنيا نمايد، و در اين سوره بيان كرد آنچه را با اصحاب فيل نموده و فرمود: