نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 26 صفحه : 54
((وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ))
يعنى از بتها دورى كن و اين قول ابن عبّاس، و مجاهد و قتاده و زهرى است و بعضى چون
حسن گفته. يعنى از گناه دورى كن.
كسايى گويد: الرّجز. بكسر عذاب و بضمّ بت است و گفته معنايش اينست
دورى كن از هر چه مؤدّى و منجرّ بعذاب ابدى ميشود ولى غير كسايى فرقى بين كسر و
ضمّ نداده و هر دو را بيك معنى گفته.
جبائى گويد: معنايش دورى كن از كار زشت و اخلاق مذموم و پست.
و گفته شده: كه بمعناى (اخرج حبّ الدّنيا من قلبك لانّه رأس كلّ
خطيئة) بيرون كن محبّت دنيا را از دلت زيرا كه آن اساس و ريشه هر گناه و خطايى
است.
((وَ لا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ))
يعنى عطا نكن بخششى كه بيش از آن داده شوى و اين مخصوص پيامبر 6 است. تأديب فرمود او را خداوند سبحان به بهترين آداب و شريفترين رسوم. و اين
گفته (جماعتى، از مفسّرين) مانند ابن عبّاس و مجاهد و قتاده و نخعى و ضحّاك است.
حسن و ربيع بن انس گفتهاند: معناى آن اينست كه در حسنات، و كارهاى
خوبت بر خدا منّت نگذار در حالى كه طلب زياد كنى بر آن پس درجه و رتبه تو را پائين
آورد در نزد خدا.
و ابن زيد گويد: معناى آن اينست منّت نگذار آنچه را كه خداوند به تو
اعطا كرده از نبوّت و قرآن كه طلب پاداش زياد كنى از مردم.
و ابى مسلم گويد: آن نهى و منع از رباء حرام و سود حرام است يعنى نده
چيزى كه مطالبه كنى بيش از آنچه را كه دادهاى.
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 26 صفحه : 54