تفسير:

خداوند سبحان سوگند ياد كرد بآسمان و فرمود( (وَ السَّماءِ ذاتِ الْبُرُوجِ)) پس بروج منازل رفيعه و عاليه است و مقصود در اينجا منازل خورشيد و ماه و ستارگان است و آن دوازده برج است. ماه در هر برجى از آن دو روز و دو ثلث روز سير ميكند و خورشيد در هر برجى يك ماه سير ميكند.

((وَ الْيَوْمِ الْمَوْعُودِ)) يعنى روز قيامت بنا بگفته تمام مفسّرين و آن روزى است كه مردم تمامى در آن پاداش داده ميشوند و در آن فصل قضا و داورى ميشود.

«گفتار بزرگان در معناى شاهد و مشهود»

((وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ)) در اين چند قول است (1) ابن عباس و قتاده گويند كه شاهد روز جمعه و مشهود روز عرفه است. و از حضرت باقر و حضرت صادق 8 است روايت شده.

از پيغمبر 6 روايت شده كه فرمود: روز جمعه را شاهد ناميده‌اند براى اينكه هر كس در آن عمل كند از خوب و بد گواهى دهد. و در حديث آمده كه خورشيد طلوع و غروب نكرد بر روزى كه بالاتر از جمعه باشد. و در آن ساعتى است كه موفّق نميشود كسى در آن كه خدا را بخير بخواند مگر اينكه دعايش مستجاب شود و يا پناه از شرّى برد مگر اينكه خدا او را پناه دهد. و روز عرفه مشهود است مردم در آن حاضر ميشوند عرفات موقف حجّ را و فرشتگان در آنجا حاضر ميشوند.

(2) ابراهيم گويد: شاهد روز نحر روز عيد اضحى و قربانست و مشهود