گفته و قول شيطان رجيم كه القاء باو كرده باشد نيست چنانچه مشركين ميگويند كه شيطان باو القاء ميكند همانطورى كه بكاهنان و جادوگران القاء ميكند سپس خداوند ايشان را توبيخ و ملامت كرده و ميفرمايد:

((فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ)) زجاج گويد: پس كدام راه را كه از اين راه روشن‌تر باشد و براى شما بيان كردم مى‌پيمائيد.

و بعضى گفته‌اند: يعنى شما از اين قرآن كه شفاء بيماريها و هدايت است بكجا عدول ميكنيد.

((إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعالَمِينَ)) يعنى نيست قرآن مگر موعظه و تذكّر براى مردم كه ممكن است ايشان بسبب آن بحقّ برسند و ذكر ضدّ سهو و نسيانست و ذاكر از چهار صورت خالى نيست. يا عالم است يا جاهل است يا مقلّد است يا شاكّ و يا سهو هيچ يك از اينها درست نيست زيرا آن ضدّ ذكر و ياد بود است.

((لِمَنْ شاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ)) براى كسى كه از شما ميخواهد بر امر خدا و طاعت او مستقيم باشد. خداوند سبحان ياد نمود كه آن براى تمام خلق خدا بنحو عموم ذكر است. سپس تخصيص داد اهل استقامت را. براى اينكه برگشت منفعت به ايشانست چنانچه فرمود:( إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ‌). البتّه ميترساند كسى را كه پيروى از قرآن نموده و خدا را در پنهانى به ترسد. (سوره يس)( (وَ ما تَشاؤُنَ إِلَّا أَنْ يَشاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ)) و نميخواهند مگر اينكه- بخواهد. خدايى كه پروردگار عالميانست. در آيه چند قول است (1) جبائى گويد: يعنى نميخواهند استقامت بر حقّ را مگر اينكه خدا اين را از پيش خواسته باشد از جهتى كه خدا شما را آفريده براى آن و تكليف كرده شما را بآن پس مشيّت‌