و بعضى از ما بودند كه زنده كردند دختران زنده بگورى را و از ما بود غالب و عمرو و بعضى از ما بودند حاجب و اقارع. شاهد اين بيت كلمه وئيد است كه مقصود همان دختران زنده بگور شده است.

الكشط: بمعناى كندن از شدّت و سختى چسبندگى است و كشط و قشط هر دو يكيست در معنى و در حرف و قرائت عبد اللَّه و اذا السّماء قشطت.[1] التّسعير: هيجان و طغيان آتش است تا شعله‌ور گردد. و از همين باب است. سعر. براى اينكه آن حال براى رفتن و پائين آمدن نرخ است در بازار.

اعراب:

شمس مرفوع بفعل ضمير و مخفى است و تقديرش اذا كوّرت الشّمس- كوّرت است و جايز نيست اظهار اين فعل براى اينكه ما بعدش تفسير آن را ميكند. و البتّه اختيار باضمار و مخفى داشتن فعل شده براى اينكه در اذا معنى شرط خوابيده و شرط هم مقتضى فعل است. و جواب اذا شرطيه قول خدا

[1] ابو على( ره) ياد نكرده كه در ميان عبد اللّه‌ها كدام مراد است آيا عبد اللَّه بن عبّاس و يا عبد اللَّه بن مسعود صحابى جليل القدر صاحب قرآن مقصود است آيا عبد اللَّه ديگرى و اللَّه اعلم.

( مترجم)