با اعجاز و نيكويى ترتيبش تصديق نكرديد.

پس مسلّم است كسى كه بقرآن ايمان نياورد با آنچه در آنست از دليل ظاهر و نشانه روشن. ايمان بغير آن نخواهد آورد.[1]

[1] مترجم گويد: حاكم حسكانى حنفى در شواهد التّنزيل گويد( إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلالٍ وَ عُيُونٍ) خبر داد ما را عقيل بن حسين از على بن حسين از محمّد بن عبد اللَّه از محمّد بن خالد ازرق در بصره از يحيى بن محمد بن يحيى بن محبوب در فساء از يعقوب بن سفيان گفت حديث كرد مرا عبيد اللَّه بن موسى از اسرائيل از خصيف از مجاهد از عبد اللَّه بن عبّاس در قول خداى تعالى( إِنَّ الْمُتَّقِينَ) گفت يعنى آن كسانى كه از شرك و گناه كبيره و صغيره پرهيز نمودند. و ايشان على و حسن و حسين : در سايه درخت، و خيمه‌هايى از لؤلؤ و چشمه‌هايى از آب پاك كه جاريست و ميوه‌هاى مختلف از آنچه را كه دلشان ميخواهد و آرزو ميكنند و بآنها گفته ميشود بخوريد و بنوشيد گوارا و نوش جانتان باشد در بهشت مرگى و حسابى براى شما نيست سبب آنچه كه در دنيا اطاعت كرديد خدا را و ما همچنين پاداش ميدهيم نيكوكاران اهل بيت محمّد 6 را در بهشت.