47- در آن روز واى بر تكذيب كننده‌گان.

48- و هر گاه بايشان گويند ركوع كنيد ركوع نكنند (و يا آنكه نماز كنيد نماز نخوانند).

49- در آن روز واى بر تكذيب كننده‌گان.

50- پس بكدام كتاب بعد از قرآن ميگروند (اگر بقرآن نگرويدند).

تفسير و مقصود:

سپس خداوند سبحان مؤمنين و پرهيزكاران را ياد نمود و گفت‌( (إِنَّ الْمُتَّقِينَ)) آن كسانى كه از شرك و گناهان و اعمال زشت پرهيز كردند( (فِي ظِلالٍ)) در سايه‌هايى از درختان بهشت‌( (وَ عُيُونٍ)) چشمه‌سارهاى كه بدون جدول و شكاف زمين در پيش روى آنها جارى است براى اينكه براى آنها لذّتبخشتر است وقتى مى‌بينند خوبى و صفاى آب آن را و بعضى گفته‌اند (عيون) يعنى چشمه‌هايى كه در لابلاى درختان جارى است‌( (وَ فَواكِهَ)) جمع فاكهه و آن ميوه درختانست‌( (مِمَّا يَشْتَهُونَ)) يعنى از جنس آنچه اشتها دارند و شهوت معنايى است در دل زمانى كه خواهنده بآن بر خورد نمود لذّتى براى او خواهد بود و ضدّ شهوت نفرت و بى ميلى است. سپس گفته ميشود بايشان‌( (كُلُوا وَ اشْرَبُوا)) صورت آن صورت امر است و مقصود اباحه است.

و بعضى گفته‌اند: آن امر حقيقى است و خداوند سبحان از آنها خوردن و نوشيدن در بهشت ميخواهد زيرا آنها وقتى دانستند كه خدا دوست دارد كه آنها در بهشت بخورند و بياشامند خوشحال‌تر شوند پس بر گردانيدن خداوند ايشان را عبث و بيهوده نيست‌( (هَنِيئاً بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ)) گوارا باد بر شما بآنچه در دنيا نموديد. يعنى خالص از زحمت و ناراحتى و