نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 26 صفحه : 173
روز قيامت را( (وَ
لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُوراً)) يعنى از آنها با اين كيفيّت
استقبال ميكند( (وَ جَزاهُمْ)) يعنى
پاداش ايشان( (بِما صَبَرُوا)) بآنچه
صبر كردند بر طاعت خدا و دورى نمودند از معصيت خدا و شكيبايى كردند مصيبتها و
سختيهاى دنيا را( (جَنَّةً)) بهشتى
كه در آن ساكن ميشوند( (وَ حَرِيراً)) از
لباس ابريشم بهشت كه ميپوشند و بر روى آن مىنشينند(
(مُتَّكِئِينَ)) يعنى مانند پادشاهان جلوس، ميكنند( (فِيها)) در آن بهشت(
(عَلَى الْأَرائِكِ)).
ابن عبّاس و مجاهد و قتاده گفتهاند يعنى تكيه ميدهند بر همسران
بهشتى خود در حجلههاى بهشت.
زجاج گويد: هر چه بر آن تكيه شود آن اريكه است.
ابى مسلم گويد: ارائك فرشهايى است كه بالاى آن تختهاست.
((لا يَرَوْنَ فِيها)) نمىبينند در آن بهشت( (شَمْساً)) خورشيدى كه از حرارت و سوز
آن اذيّت شوند( (وَ لا زَمْهَرِيراً)) و نه سردى كه از سرماى آن
ناراحت شوند.
((وَ دانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلالُها))
يعنى سايههاى درختان بهشتى نزديك آنها است. و بعضى گفتهاند: كه سايههاى بهشتى
را خورشيد از بين نميبرد.
چنانچه در دنيا از بين ميبرد( (وَ ذُلِّلَتْ
قُطُوفُها تَذْلِيلًا)).
مجاهد گويد: يعنى و تسخير شده و آسان ميشود چيدن و گرفتن ميوه آن
تسخير شدنى. اگر بر خيزد ميوهها بالا رود باندازه بلندى آن و اگر بنشيند ميوهها
پائين آيد تا دست رس شود و اگر بخوابد باز آويخته شود تا دستش، بآن برسد.
و بعضى گفتهاند: دستشان از آنها براى دورى و پاداشتن خارى خالى بر
نميگردد.
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 26 صفحه : 173