شاهد در اين بيت كلمه قرنفل و زنجبيل است كه بهم در آميخته شده است.

السّلسبيل: شراب ملايم و لذيذ است گفته ميشود شراب سلسل، و سلسال و سلسبيل.

الولدان: پسران جمع وليد و نوزاد. السّندس: لباس ديباج ابريشم گرانقدر و زيباست.

استبرق: ديباج درشتيست كه داراى برق و درخشندگى است.

اعراب:

زجاج گويد: عامل در ثمّ‌( (وَ إِذا رَأَيْتَ ثَمَّ)) معناى رأيت است يعنى و وقتى ديدى بچشمت در آنجا. فرّاء گويد و وقتى ديدى آنچه در آنجا و زجاج او را غلط دانسته در اين موضوع و گفته بنا بر اين تفسير ما موصوله است بقول او (ثمّ) و جايز نيست انداختن موصول و گذاردن صله. و ليكن در معنا رأيت متعدّى به (ثمّ) است.

ابو على گويد: ميگويم جايز است كه مفعول رأيت محذوف و ثمّ ظرف باشد و تقديرش اين باشد و هر گاه ديدى آنچه ما ياد كرديم در آنجا (و اذا رأيت ما ذكرناه ثم).

تفسير و مقصود:

آن گاه خداوند سبحان خبر داد بآنچه از پاداش آماده نموده براى ابرارى كه آنها را در آيات اوّليه تعريف نموده بود و گفت‌( (فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِكَ الْيَوْمِ)) يعنى خداوند آنها را حفظ نموده و باز ميدارد از آنها ترسها و سختيهاى‌