در بهشت و فرّاء هم همين را اختيار كرده و دلالت ميكند بر اين معنى گفته او عينا و آن مانند تفسيريست براى كافور.

مجاهد و مقاتل گفته‌اند: كافور چيزى است كه بوى خوشى دارد يعنى چشمه‌اى كه ممزوج و آميخته با بوى كافور است و مثل كافور دنيا نيست.

قتاده گويد: آميخته بكافور و سر بسته بمشك خواهد بود. ابن كيسان گويد: يعنى خوشبو بكافور و مشك و زنجبيل است.

((عَيْناً يَشْرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ)) چشمه‌اى كه مينوشند از آن بنده‌گان خدا ابن عبّاس گويد: يعنى اولياء خدا يعنى اين شراب از چشمه‌اى است اولياء اللَّه مينوشند و اختصاص به عباد اللَّه دارد از جهت تشريف و بزرگداشت آنها فرّاء گويد. نوشيدن آن و نوشيدن از آن در معنى يكيست چنانچه ميگويند:

سخن گفتم بسخن خوبى و سخن نيكويى.

عنتره شاعر گويد: