نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 25 صفحه : 205
پيشينيانست.
16- بزودى بر بينى او نشان خواهيم گذاشت.
قرائت:
گذشت ذكر اختلاف قاريان در اظهار نون و اخفائش از نون در سوره يس، پس
ديگر جهتى در تكرار آن نيست، ابو جعفر و ابن عامر و يعقوب و سهل (ان كان) بيك همزه
ممدوده بنا بر استفهام قرائت كرده، و ابو بكر از عاصم و حمزه أن كان با دو همزه
خوانده و ديگران از قاريان ان كان بفتح همزه بدون استفهام قرائت كردهاند.
دليل:
ابو على گويد:( أَنْ كانَ ذا مالٍ): خالى نيست از اينكه عامل در آن تتلى از قول خدا،( إِذا تُتْلى عَلَيْهِ آياتُنا) يا
قال از قول خدا( قالَ أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ) يا
چيز سوّمى باشد، و ممكن نيست كه يكى از آنها در آن عمل كند، آيا نمى بينى كه تتلى،
اذا بآن اضافه شده و مضاف اليه، عمل در ما قبلش نمى كند، نمىگويى القتال زيدا حين
ياتى، و جايز نيست كه نيز قال عامل آن باشد، براى اينكه، قال جواب اذا ميباشد و
حكم جواب اينست كه بعد چيزى كه آن جواب اوست و مقدم بر او نميشود، پس چنانچه فعل
اوّل عامل او نشود همين طور فعل دوّم، پس هر گاه هيچ يك از اين دو فعل عمل نكرد و
در كلام غير آن دو فعل عامل ديگر نبود، دانسته شود كه آن محمول بر چيز ديگر است،
از آنچه باقى كلام بر آن دلالت دارد.
و آنچه بر آن اين كلام دلالت ميكند از معنى آن فعل يجهد يا يكفر
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 25 صفحه : 205