آنها را تكذيب كرديم و گفتيم خداوند چيزى نازل نكرده نيستيد شما مگر در گمراهى بزرگ.

10- و گويند اگر ما ميشنيديم و يا انديشه و تعقّل ميكرديم در ميان ياران آتش نبوديم.

11- پس اقرار و اعتراف بگناه خود كردند. پس دورى از رحمت خدا براى اصحاب آتش است.

قرائت:

ابو جعفر و كسايى (فسحقا) بدو ضمّه قرائت كرده و ديگران بتخفيف يك ضمّه خوانده‌اند.

دليل:

سحق و سحق مانند عنق و عنق و طنب و طنب و مثل آن و هر دو نيكو است.

شرح لغات:

الشّهيق: صداى بريدن نفس است مانند جان كندن هر گاه شعله آتش شديد ميشود چنين صدايى از آن شنيده ميشود كه گويا هيزم ميخواهد رؤبه گويد:

گورخر از سينه‌اش فريادى درآورد يا ناله كرد تا اينكه گفته شد عرعر كند و چه عرعرى و چه صدايى شاهد در اين بيت شهق است كه بمعناى‌