[سوره الملك (67): آيات 6 تا 11]

(وَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذابُ جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (6) إِذا أُلْقُوا فِيها سَمِعُوا لَها شَهِيقاً وَ هِيَ تَفُورُ (7) تَكادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّما أُلْقِيَ فِيها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها أَ لَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ (8) قالُوا بَلى‌ قَدْ جاءَنا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنا وَ قُلْنا ما نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَيْ‌ءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ فِي ضَلالٍ كَبِيرٍ (9) وَ قالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ ما كُنَّا فِي أَصْحابِ السَّعِيرِ (10))

(فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقاً لِأَصْحابِ السَّعِيرِ (11))

(شش آيه)

ترجمه:

و براى كسانى كه به پروردگارشان كافر شدند عذاب دوزخ است و بد است پايان كار آنها.

7- هر گاه در آن آتش افكنده شوند بشنوند كه براى آن فرياد عجيب است و آن ميجوشد و بلند ميشود.

8- كه نزديك ميشود از غضب پاره پاره شود هر وقت كه در آن آتش گروهى افكنده شود موكّلين و مأمورين از آنها سؤال ميكند آيا براى شما پيامبرى كه شما را از اين آتش بيم دهد نيامد.

9- گويند آرى جدّا براى ما پيامبر نذير و بيم دهنده آمد ولى ما