ترين مردم است در اين روز از جهت عمل مگر آنكه زيادتر بگويد پس اينخبر بگوش ثروتمندان و توانگران رسيد، پس شروع كردند به گفتن آن ذكرها، پس فقراء برگشتند خدمت پيامبر 6 و گفتند اى رسول خدا فرمايش شما بگوش توانگرها رسيده پس آنها هم شروع بذكر كردند، پس فرمود رسول خدا 6( ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ) سپس خداوند سبحان براى يهود بى عمل كه عمل تورات را ترك كردند مثلى زد و فرمود:

(مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْراةَ) يعنى: مثل افرادى كه مكلّف شدند بقيام به تورات و عمل بآن.

(ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوها) آن گاه تحمّل نكردند حق تحمّل كردن، يعنى حق حمل را اداء نكردند و عمل بموجب آن ننمودند، براى اينكه آن را حفظ كردند و در دفاتر خود هم نوشتند و آن را تدوين كردند سپس باحكام آن عمل- نكردند.

(كَمَثَلِ الْحِمارِ يَحْمِلُ أَسْفاراً) مانند داستان حمارى كه كتابهاى حكمت را بر پشت خود حمل ميكند احساس نميكند بمطالبى كه در آنست پس داستان كسى كه كتاب را حفظ ميكند و عمل بموجب آن نمى‌كند مانند داستان كسيست كه نميداند در آنچه حمل نموده و برداشته چيست.

ابن عبّاس گويد: پس يكسانست بر دوش گرفتن يا انكار نمودن وقتى عمل بآن نكرد و بنا بر اين پس كسى كه قرآن را تلاوت كرد و معناى آن را نفهميد و يا اعراض از آن كرد اعراض كسى كه نيازمند بآن نيست اين داستان لاحق باوست، و اگر آن را حفظ نمود و طالب معناى آن بود از اهل اين داستان نيست و اين مثل شامل او نميشود، ابو سعيد ضرير در اين باره گويد: