و مهاجرت نكردند و يا براى طلب مال دنيا ترك شوهر و وطن نكرده و مهاجرت ننموده‌اند مگر براى محبّت خدا و پيامبر او 6 پس رسول خدا 6 سبيعه را سوگند داد كه از دشمنى شوهرش و يا عشق بيكى از مردان مسلمان بيرون نيامده و نيامده مگر براى ميل با سلام، پس سوگند ياد كرد بخدايى كه جز او خدايى نيست نيامده مگر براى خدا و شوق با سلام، پس پيامبر 6 مهر او را با آنچه كه خرج او كرده بود داد و او را بمكّه برنگردانيد، پس عمر بن خطاب او را تزويج كرد، پس رسول خدا 6 هر كس از مردان كه ميآمد او را برمى‌گزيند گردانيد ولى هر زنى كه ميآمد امتحانش ميكرد اگر براى خدا آمده بود نگاهش مى داشت و مهر او را بشوهرانشان مى‌پرداخت.

زهرى گويد: و چون اين آيه نازل شد و در آن اين جمله بود( (وَ لا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوافِرِ)) عمر بن خطاب دو زنى را كه در مكّه داشت و مشركه بودند 1- قرينه دختر اميّة بن مغيره 2- ام كلثوم دختر عمرو بن جرول خزاعيه‌اى مادر عبد اللَّه بن عمر را طلاق داد پس قرينه را معاويه بن ابى سفيان (عليه الهاويه و لعنه اللَّه و ملائكته و انبيائه و رسله و جميع المؤمنين من الاوّلين و- الآخرين) گرفت و ام كلثوم را ابو جهم حذافة بن غانم كه مردى از خويشان او بود تزويج كرد و آنها هم بر شرك خود در مكّه باقى بودند، و زن طلحة بن عبيد اللَّه اروى دختر ربيعة بن حرث بن عبد المطلب بود پس اسلام ميان آنها جدايى انداخت وقتى كه قرآن نهى كرد از تمسّك بعقد زنان كافره و طلحه مهاجرت بمكّه كرده و اروى عياليش كافره در مكّه نزد خويشانش بود سپس، در اسلام بعد از طلحه خالد بن سعيد بن عاص بن اميّه با او ازدواج كرد، و از آن زنانى بود كه بسوى رسول خدا 6 از زنان كفّار فرار كرده، پس پيامبر او را