كردار است.

11- و اگر يكى از همسران شما بسوى كافران رفت و بجنگ رفتيد و غنيمت بدست آورديد پس بمسلمانانى كه همسرانشان رفته‌اند مانند آنچه مسلمانان داده‌اند بدهيد و از عذاب خدايى كه شما باو ايمان آورده‌ايد بترسيد.

قرائت:

اهل بصره (لا تمسكوا) بتشديد خوانده و باقى (و لا تمسكوا) بتخفيف- قرائت كرده‌اند، و در شواذ قرائت اعرج (فعقبتم) بتشديد و در قرائت نخعى و زهرى و يحيى بن يعمر بخلاف (فعقبتم) بتخفيف قاف بدون الف آمده و در قرائت مسروق (فعقبتم) بكسر قاف بدون الف و در قرائت مشهور (فعاقبتم) است و مجاهد (فاعقبتم) خوانده است.

دليل:

دليل كسى كه‌( (لا تُمْسِكُوا)) خوانده قول خدا( (فَإِمْساكٌ بِمَعْرُوفٍ‌)[1] (و)( لا تُمْسِكُوهُنَّ ضِراراً)) (و( أَمْسِكْ عَلَيْكَ زَوْجَكَ))[2] است.

و دليل كسى كه (و لا تمسَّكوا) خوانده قول او(وَ الَّذِينَ يُمَسِّكُونَ بِالْكِتابِ) آنانى كه تمسّك بكتاب ميكنند گفته ميشود (امسكت بالشي‌ء) و مسكت به و تمسكت به، ابن جنى گويد: ما روايت كرديم از قطرب كه گويد: (فعاقبتم) اصبتم عقبى منهنّ، گفته ميشود (عاقب الرجل شيئا) هر گاه چيزى را بگيرد، و طرفه انشاد كرده: (فعقبتم بذنوب غير مر) جمع مرّه، پس عقوبت شديد بگناهان- مكرر پس تفسير كردند آن را على اعطيتم وعدتم بر آنچه عطا شديد وعده شديد

[1]- سوره بقره آيه: 229 و 231.

[2]- سوره احزاب آيه: 37.