امروز فردايى است.

((إِنَّا مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ)) يعنى ما فرستنده ماده شتر (ناقه) هستيم بايجاد كردن و آفريدن آن بنا بر آنچه را كه مطالبه كردند از حضرت صالح (ع) كه معجزه او باشد و نيز براى قطع كردن عذر آنها و امتحان و آزمايش نمودن ايشان، و در اينجا محذوفى است و آن اينست كه ايشان سخت گرفتند بر صالح 7 و خواستند كه بر ايشان از كوهى ماده شتر و ناقه سرخ موى ده ماهه بيرون آورد كه پس از خروج فورا بزايد، سپس وارد چشمه آب آنها شود و آب آن چشمه را بنوشد آن گاه برگردد نزد ايشان و مثل آن چشمه كه خورده شير بدهد، پس خداوند سبحان فرمود كه ما برانگيزنده آن ناقه هستيم چنانچه خواستند براى آزمايش و امتحان ايشان. (ابن عباس)( (فَارْتَقِبْهُمْ)) يعنى منتظر امر خدا درباره ايشان باش، و برخى گفتند: كه مراقب باش كه چه ميكنند( (وَ اصْطَبِرْ)) و شكيبا باش بر آنچه كه بتو ميرسد از آزار آنها تا امر خدا يعنى عذاب الهى بر ايشان نازل شود( (وَ نَبِّئْهُمْ)) يعنى:

ايشان را خبر بده.

((أَنَّ الْماءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ)) كه آب پخش در ميان ايشان و آن ناقه است يك روز از آن ناقه و يك روز مخصوص ايشان‌( (كُلُّ شِرْبٍ مُحْتَضَرٌ)) يعنى هر روز كه آب قسمت و نصيب هر كدام است اهل آن حاضر شود و از آب استفاده كند، و ديگرى نيايد پس در روزى كه ناقه براى آبشخوار و چشمه ميآيد فقط ناقه بايد بيايد و در روزى كه نوبت مردم است آنها بيايند، و حضر و احتضر بيك معنا است.

و البتّه فرمود كه آن تقسيم و پخش ميان آنهاست براى غلبه دادن عاقل‌