و اصل بن عطاء گويد: او كسيست كه جبران ميكند فقير را از قول ايشان جبران كردن شكسته را هر گاه او را اصلاح نمايد.

((الْمُتَكَبِّرُ)) يعنى مستحق مر صفات تعظيم، قتاده گويد: آن چنان كسى كه منزّه است از هر بدى.

و بعضى گويند: از صفات ممكنات بالاتر و بزرگتر است از آنچه را كه لايق باو نيست.

((سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ)) يعنى منزّه است از آنچه را مشركان به آن شرك ميورزند از بتها و غيره‌( (هُوَ اللَّهُ الْخالِقُ)) اوست خدايى كه خالق و آفريدگار اجسام و اعراض مخصوصه است.

و بعضى گويند: تقدير كننده اشياء بحكمتش، ايجاد كننده مر اشياء بنا بر اراده‌اش.

((الْبارِئُ)) آفريننده مخلوق فاعل مر اجسام و اعراض.

((الْمُصَوِّرُ)) آن چنانى كه تصوير اجسام نمود بنا بر اختلافشان از حيوان و جماد.

((لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‌)) براى او اسماء خوبى است مثل: «1- اللَّه- 2- الرحمن 3- الرحيم 4- القادر 5- العالم 6- الحى» و بتحقيق بيانش گذشت در سوره اعراف.