سپاه خدايند بدانيد كه سپاه خدا قطعا خود رستگارانند.

قرائت:

محمد بن حبيب شمونى از اعشى از ابى بكر (او عشيراتهم) بنا بر جمع خوانده و باقى (او عشيرتهم) بنا بر مفرد خوانده‌اند و در شواذ قرائت حسن- اتخذوا ايمانهم بكسر همزه آمده و روايت بعضى از ايشان از عاصم (كتب) بضمّه كاف (فى قلوبهم الايمان) برفع رسيده است.

دليل:

كسى كه (ايمانهم) خوانده مضاف را حذف كرده، يعنى (اتخذوا اظهار ايمانهم جنة) و كسى كه كتب فى قلوبهم الايمان خوانده، پس او بنا بر حذف مضاف گرفته يعنى كتب فى قلوبهم علامة الايمان، و كسى كه اسناد فعل را بفاعل داده پس براى تقدّم ذكر اسم است بر اين و دلالت ميكند بر آن قول او و ايّدهم بروح منه‌[1] و تأييد ميكند ايشان را بر وحى از خودش.

لغت:

الجنّة: سپريست كه از بلا نگه ميدارد و اصل آن ستر است و از آنست زره و سپر.

الاستحواذ: بمعناى استيلاء و غلبه بر چيز است بسهيم شدن بر آن و اصل آن از حاذ يحوذه حوذا مثل حازه يحوزه حوزا است.

تفسير:

آن گاه خداوند سبحان ياد نمود تمام خبر از منافقين را و فرمود:

((اتَّخَذُوا أَيْمانَهُمْ)) گرفتند سوگندهايى را كه بآن قسم ميخوردند( (جُنَّةً)) يعنى سپر و پناهگاهى براى خود كه بوسيله آن از خود دفع تهمت و بد گمانى را

[1]- در ضمن آيه 22 همين سوره.