و بعد از من هم عمل نكند و آن‌( (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا ناجَيْتُمُ الرَّسُولَ .....)) براى من دينارى بود آن را فروختم بده در هم پس هر وقت خواستم با پيامبر رازى در ميان بگذارم جلوتر يك در هم دادم، پس آن را آيه‌اى ديگر نسخ نموده كه ميگويد:( (أَ أَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْواكُمْ صَدَقاتٍ)) پس آن حضرت 6 فرمود:

خدا بواسطه من تخفيف داد از اين امّت و درباره هيچكس قبل از من و هيچكس بعد از من نازل شد.

ابن عمر گويد: براى على بن ابى طالب سه فضيلت و منقبت بود كه يكى از آنها برايم بود هر آينه محبوب‌تر بود از شتران سرخ مو نزد من: 1- همسرى او با فاطمه 2- پرچم دارى او روز خيبر 3- آيه نجوى.

مجاهد و قتاده گويند: وقتى نهى از راز گفتن با آن حضرت 6 شدند مگر آنكه صدقه بدهند هيچكس ديگر با او راز نگفت مگر على بن ابى طالب كه بر او باد بالاترين صلواتها و درودها، پس دينارى آورد و آن را تصدّق داد سپس آيه رخصت نازل شد.

تفسير:

چون خداوند سبحان نهى فرمود از راز گويى براى آنچه در آن از آزار مؤمنين بود در تعقيب و پى امر به جا باز كردن در مجالس فرمود زيرا در ترك آن نيز آزار و اذيّت مؤمنين بود پس فرمود:

((يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا قِيلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِي الْمَجالِسِ)) اى آن كسانى كه ايمان آورده‌ايد وقتى بشما گفته شد جا باز كنيد در مجالس.

قتاده و مجاهد گويند: يعنى توسعه دهيد در آن و آن مجلس پيامبر 6