مقدّم داريد جلوى رازتان صدقه را آن بهتر است براى شما و پاكيزه‌تر، پس اگر نيابيد پس بدرستى كه خدا آمرزنده مهربانست.

13- آيا ترسيديد كه مقدّم داريد جلوى راز گفتنتان صدقه را، پس چون نكرديد و پذيرفت خدا توبه از شما پس بر پا داريد نماز را و بدهيد زكات را و طاعت نمائيد خدا و پيامبرش را و خدا آگاه است بآنچه ميكنيد.

14- آيا نديدى آنان را كه دوست گرفتند گروهى را كه غضب كرد خدا بر ايشان نيستند آنها از شما و نه از ايشان و سوگند ياد ميكند بر دروغ و ايشان مى دانند.

15- آماده كرده خدا براى ايشان عذابى سخت بدرستى كه ايشان بد است آنچه ميكنند.

قرائت:

عاصم بتنهايى (فى المجالس) بنا بر جمع خوانده و ديگران (فى المجلس) بنا بر مفرد خوانده‌اند، اهل مدينه و ابن عامر و عاصم غير يحيى (قيل انتشروا فانتشروا) بضمه خوانده و باقى از قراء بكسره خوانده‌اند.

دليل:

ابو على گويد: (فى المجلس) را پنداشته‌اند: كه آن مجلس رسول خدا 6 بوده است و هر گاه چنين باشد پس اين دليل افراد است، و ممكنست كه جمع باشد بنا بر اين كه براى هر جالسى مجلسى يعنى مكان نشستن قرار داده شود و مجلس بنا بر اراده عموم باشد مثل قول ايشان كه ميگويند:

(كثر الدينار و الدرهم) پس شامل ميشود بنا بر اين تمام مجلس را و مانند آنست قول خدا( إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِي خُسْرٍ)[1] بدرستى كه انسانى هر آينه در زيان و خسران‌

[1]- سوره عصر آيه: 2.