امر خدا را و عداوت ميكنند با پيامبر او.

((كُبِتُوا)) يعنى ذليل شدند و خوار گرديدند.

((كَما كُبِتَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ)) يعنى چنانچه خوار و ذليل شدند كسانى كه از اهل شرك پيش از ايشان بودند.

((وَ قَدْ أَنْزَلْنا آياتٍ بَيِّناتٍ)) يعنى دليلهاى آشكارايى از قرآن و آنچه در آنست از دليلهاى و بيان.

((وَ لِلْكافِرِينَ)) و براى كافرين انكار كننده مر آنچه را كه نازل كرديم.

((عَذابٌ مُهِينٌ)) عذاب و شكنجه خوار كننده است كه ايشان را موهون نموده و خوار ميكنند، و امّا كلام در مسائل ظهار و فروع آن، پس موضع و جايش كتاب ظهار و كتب فقهيّه است.