حقّش را انكار كرده بودند.

15- و ما اين داستان را نشانه‌اى بگذاشتيم آيا هيچ پند پذيرنده‌اى هست.

16- پس شكنجه دادن و بيم كردنهاى من چگونه بود.

17- و حقّا كه اين قرآن را براى ياد كردن آسان گردانيديم آيا هيچ پند پذيرنده‌اى هست.

18- قوم عاد (هود 7) را دروغگو شمردند، پس شكنجه دادن و نتيجه بيم كردنهاى من چگونه بود.

19- حقّا كه ما بادى در روز شوم كه زيان آن پيوسته بود بر ايشان فرستاديم.

20- آن باد مردم را از جاى بر ميكند، گوئيا ايشان تنه‌هاى درخت خرماى از بيخ بر كنده بودند.

21- پس شكنجه كردن و بيم دادنهاى من چگونه بود؟.

قرائت آيات:

ابو جعفر و ابن عامر و يعقوب ففتحنا به تشديد خوانده و باقى از قرّاء به تخفيف قرائت كرده‌اند، و دليل تخفيف اين است كه اگر ما به تخفيف بخوانيم ففتحنا بگوئيم دلالت بر قليل و كثير كم و زياد ميكند، و اگر به تشديد خوانديم ففتحنا گفتيم اختصاص كثير پيدا ميكند و تقويت ميكند آن را قول خداى سبحان مفتّحة لهم الأبواب، درها براى ايشان بسيار باز است.

لغات آيات:

الهمر: ريزش اشك و آبست بشدّت و انهمار: بمعناى ريزش است.