شده براى آنكه در آن معناى استفهام است، و( (يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ)) متعلّق است بقول او و لهم اجر كريم، و يوم يقول المنافقون، متعلّق بقول او و( (ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ)) و ممكن است كه تقديرى باشد، و آن اينست (و اذكر يوم يقول) و ممكن است بدل از( (يَوْمَ تَرَى)) باشد( (لَهُ بابٌ)) در محلّ جر صفت براى‌( (بِسُورٍ لَهُ بابٌ باطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ)) صفت براى باب است.

تفسير آيات:

آن گاه خداوند سبحان تشويق و تحريص بر انفاق فرموده و گفت:

((مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً)) مقاتل گويد: يعنى كيست آن كس كه قرض بدهد بخدا قرض نيكويى كه دلش بآن پاك و خوش باشد، و تفسير آن در سوره بقره گذشت.

((فَيُضاعِفَهُ)) يعنى پاداش و مزد او براى او زياد شود از هفت تا هفتاد تا هفتصد، و اهل تحقيق گويند:

قرض الحسنه داراى ده صفت است:

1- اينكه از حلال باشد، زيرا كه پيامبر 6 فرمود براستى كه خداى تعالى پاك و منزّه است نميپذيرد مگر پاك را.

2- و اينكه از بهترين چيزى باشد كه مالك آنست نه اينكه چيزى پستى را انفاق كند براى اينكه خدا فرموده قصد نكنيد كه چيز خبيث و بدى را انفاق كنيد.

3- اينكه تصدّق كند در حالى كه او آن را دوست دارد و اميدوار بزندگيست براى گفته رسول خدا 6 در جواب كسى كه از افضل صدقه پرسيد فرمود: افضل‌