و يضلى سعيرا در قرائت كسى كه مشدّد خوانده است.

((إِنَّ هذا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ)) بدرستى كه اين حالاتى كه براى آن سه گروه گفته شد هر آينه آن حق و يقين است، اضافه كرد حق را بيقين و حال آنكه آن دو يكى است، براى تأكيد، يعنى اين است آن چيزى كه تو را خبر دادم بآن از منازل اين گروه‌هاى اصناف سه گانه:

1- مقرّبين 2- اصحاب اليمين 3- اصحاب الشمال، آن حق چنان است كه شكّى در آن نيست، و يقين آن چيزى است كه شبهه‌اى با او نيست.

و بعضى گويند: تقدير آن اينست حق الامر اليقين، حق امر يقين است.

((فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ)) يعنى تنزيه كن خداى سبحان را از هر بدى و شرك و تعظيم كن او را به بهترين ثناء و ستايش بر او.

و بعضى گويند: يعنى تنزيه كن نام مقدّس او را از آنچه لايق باو نيست پس اضافه نكن باو صفت نقص يا عمل زشتى را.

و بعضى گويند: يعنى بگوئيد سبحان ربى العظيم و عظيم در صفت خداى تعالى معنايش اينست كه هر چيزى سواى او قاصر از اوست پس او قادر توانا و عالم دانا و غنى بى نيازيست كه چيزى برابرى با او نميكند و چيزى بر او مخفى نيست بزرگ است نعمتهاى او و منزّه است اسماء او[1].

[1]- مناسب ديدم در خاتمه و پايان ترجمه سوره مباركه واقعه براى دوستان خاندان عصمت و طهارت : كيفيّت ختم سوره مباركه واقعه را از كتاب بحر الغرائب از علّامه مجلسى عليه الرحمه ياد كنم كه هم براى آنان فرج و گشايشى باشد و هم براى اين خادم اجر و ياد خيرى در ص 26 كتاب مذكور گويد: مجلسى عليه الرحمه از حضرت سيّد سجّاد 7 نقل كرده( كه هر گاه اوّل ماه روز دوشنبه بود شروع بخواندن سوره واقعه كن تا چهارده روز هر روز بعدد روزها يعنى روز اوّل يك مرتبه روز دوّم دو بار تا چهارده روز، و روز چهاردهم 14 بار و در هر روز پنجشنبه هم اين دعا را يك مرتبه- بخوان و اين عمل و ختم براى توسعه وسعت روزى و آسان شدن كارهاى مشكله و اداء قرضها مكرر تجربه شده و البتّه اين را از جهّال و سفيهان كتمان نما و قدر آن را بدان، دعا اينست:

يا واحد يا ماجد يا جواد يا حليم يا حنّان يا منّان يا كريم اسئلك تحفة من تحفاتك تلمّ بها شعثى و تقضى بها دينى و تصلح بها شأنى برحمتك يا سيّدى اللّهم ان كان رزقى فى السماء فانزله و ان كان فى الارض فاخرجه و ان كان بعيدا فقرّبه و ان كان قريبا فيسره و ان كان قليلا فكثره و ان كان كثيرا فبارك لى فيه و ارسله على ايدى خيار خلقك و لا تحوجني الى شرار خلقك و ان لم يكن فكونه بكينونتك و وحدانيّتك اللّهم انقله الى حيث اكون و لا تنقلنى اليه حيث يكون انّك على كلّ شي‌ء قدير يا رحيم يا غنى صلّ على محمد و آل محمد و تمّم علينا نعمتك و هيئنا كرامتك و البسنا عافيتك.

اى خداى يكتا اى بزرگوار اى بخشنده اى شكيبا اى مهربان اى صاحب منّت و نعمت اى صاحب كرم استدعا ميكنم از تو تحفه اى از تحفه‌هايت كه بسبب آن پراكندگى من جمع و وام من بوسيله آن اداء و حال من بسبب آن اصلاح شود برحمت تو اى آقاى من.

بار خدايا اگر روزى من در آسمانست آن را فرود آر، و اگر در زمين است آن را بيرون آر، و اگر دور است نزديك نما و اگر نزديك است آن را آسان و ميسور كن، و اگر اندك است آن را زياد فرما، و اگر بسيار است پس براى من در آن بركت قرار ده و آن را بدست بهترين مردم بمن برسان و مرا نيازمند به اشرار و مردم بد و پست- نفرما و اگر نيست پس آن را بيكتايى و ذات مقدّس خودت ايجاد فرما، بار خدايا آن را بسوى من حمل فرما هر كجا كه باشم و مرا نقل بسوى آن نكن هر كجا كه باشد براستى كه تو بر هر چيزى توانايى، اى مهربان اى بينياز درود متصل و دائمى خود را بر محمد و آل محمد قرار بده و نعمتت را بر ما تمام فرما و كرامتت را بر ما آماده و آسان نما و ما را در پوشش عافيت قرار بده.« مترجم»