هيئت هستند كه هرگز از حالى بحال ديگر منتقل نميشوند، چنانچه در دنيا ميباشند.

((فَجَعَلْناهُنَّ أَبْكاراً)) ضحاك گويد: يعنى دوشيزگان، و بعضى گويند:

همسران آنان هيچگاه با آنها آميزش نميكنند مگر آنكه آنان را باكره و دوشيزه مى يابند.

((عُرُباً)) يعنى: زنانى كه بسيار شوهرانشان را دوست دارند و زياد مورد علاقه همسرانشان هستند.

ابن عباس گويد: زنانى كه بهمسرانشان ابراز عشق و علاقه مفرط دارند و بعضى گويند: عروب، يعنى بازى كن با شوهرشان و مأنوس بآن مثل مأنوس بودن عرب بكلام و زبان عربى.

((أَتْراباً)) ابن عباس و قتاده و مجاهد گويند: يعنى دختران و دوشيزگانى كه شبيه بهم و در سنّ با هم يكسان و برابرند.

و بعضى گويند: امثال همسرانشان در سن ميباشند.

((لِأَصْحابِ الْيَمِينِ)) يعنى اين مطالبى كه ما ياد كرديم براى ياران دست راست است بجهت پاداش و ثواب بر طاعتشان.

((ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ ثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِينَ)) يعنى جماعتى از امّتهاى گذشته‌اى كه قبل از اين امّت بودند و جماعتى از مؤمنين اين امّت.

حسن گويد: سابقين امتهاى گذشته بيشتر از سابقين اين امّت است و پيروان امتهاى گذشته مانند تابعين اين امّت است، يعنى اينكه ياران دست راست از ايشان مثل ياران دست راست از ما هستند، و البتّه خداوند سبحان ثلّه را نكره آورده براى اينكه دلالت كند بر اينكه آن مقام براى همه اوّلين و آخرين‌