كه دلشان بخواهد و آرزو نمايند، پس اهل بهشت هر گاه گوشت پرنده‌اى را- بخواهند خداوند سبحان براى آنها پرنده پخته و جوجه كباب ايجاد ميكند تا محتاج بكشتن پرنده و آزار او نشوند.

ابن عبّاس گويد: بقلبش پرنده‌اى خطور ميكند و از دلش ميگذرد، پس فورا آنچه اشتها كرده در جلويش مجسّم و حاضر ميشود.

((وَ حُورٌ عِينٌ)) بيانش گذشت.

((كَأَمْثالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ)) يعنى همانند مرواريدهاى محفوظ در صدفى كه دستى بر آن نخورده است.

عمر بن ابى ربيعه گويد:

و آن محبوبه من گلى بود مانند مرواريدى كه غوّاص آن را از صدف مخفى قعر دريا جدا كرده باشد.

((جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ)) يعنى ما اين كار را ميكنيم بجهت پاداش اعمال و اطاعتهايى كه در دار تكليف دنيا انجام دادند.

((لا يَسْمَعُونَ فِيها)) نميشنوند در بهشت‌( (لَغْواً)) يعنى كلمه و جمله‌اى كه فايده در آن نيست از سخنها براى آنكه آنچه كه در آنجا ميگويند داراى فايده است.

((وَ لا تَأْثِيماً)) ابن عبّاس گويد: برخى از ايشان به بعض ديگر نميگويند تو گناه كردى براى آنكه ايشان سخن و كلامى كه در آن گناه باشد نميگويند.

و بعضى گويند: يعنى مخالفت و بگو نگو بر آشاميدن شراب نميكنند چنانچه در دنيا مخالفت و نزاع ميكردند و بنوشيدن آن شراب گناه نميكنند چنانچه‌