فضيلت آنان.

ازهرى گويد: من نميدانم كه هيچكس از مردم عرب گفته باشد كه درخت خرما و انگور و ميوه‌هاى آنها از فاكهه نباشد، و البتّه اين كلام را كسى گويد كه علمش و اطّلاعش بكلام عرب و تأويل قرآن عرب مبين اندك باشد و حال آنكه معمول عرب اينست كه جمله‌اى از اشياء را ياد ميكند، سپس بعضى از آنها را اختصاص بنام ميدهد براى آگاهى دادن بر فضيلت در آن چنانچه خداى سبحان فرمايد:( (مَنْ كانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جِبْرِيلَ وَ مِيكالَ))[1].

((فِيهِنَّ)) يعنى در چهار بهشت‌( (خَيْراتٌ حِسانٌ)) يعنى زنانى كه خوش اخلاق و زيبا رو هستند، ام سلمه آن را از پيامبر 6 روايت كرده است.

حسن گويد: يعنى زنانى كه در صلاح و جمال برترى دارند زيبايند در ديده‌ها و در رنگها.

و گفته شده كه آنها زنان دنيا هستند كه در بهشت بر مردم وارد ميشوند و ايشان از حور العين زيباتر و قشنگ‌ترند.

جرير بن عبد اللَّه گويد: آنها زنان خوب و برگزيده مختاره‌اند.

خلاصه صفات زنان بهشتى صفات زير است‌

1- زنانى كه افشاگرى از شوهرانشان نميكنند.

2- زنانى كه در محافل و مجامع عمومى و راه‌پيماييها سر و دو شعار بخوانند نيستند.

3- زنانى كه دهانشان عفونى و بد بو باشد نيستند.

[1]- سوره بقره آيه: 98.