از كلبى نقل شده است يعنى: با رياء و فريبكارى اعمال خود را باطل نسازيد.

از حسن نقل شده كه با گناهان كوچك و بزرگ اعمال خويشتن را باطل نكنيد.

(إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ) معناى آن گذشت.

(ثُمَّ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ) يعنى بر كفرشان پافشارى نمودند تا آنكه در حالت كفر مردند.

(فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ) يعنى: خداوند براى هميشه آنان را ديگر نخواهد بخشيد، زيرا حرف (لن) براى نفى ابد است.

(فَلا تَهِنُوا) يعنى: سست نشويد و در جنگ با كفّار از خود ضعف نشان ندهيد.

(وَ تَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ) و كافران را به صلح فرا نخوانيد.

(وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ) مجاهد گويد: يعنى: در حالى كه شما پيروز و برتر هستيد صلح نكنيد (و آتش بس نپذيريد).

بعضى گفته‌اند: واو براى بيان حال است يعنى: در حالى كه در جنگ پيروزى براى شما است آنان را به صلح دعوت نكنيد.

ديگرى گفته است كه اين يك خبر ابتدايى است از طرف خداوند و بوسيله آن حالت مؤمنين را بيان ميكند كه هر چند در پاره‌اى از موارد شكست بخورند ولى سرانجام پيروز خواهند شد.

(وَ اللَّهُ مَعَكُمْ) يعنى: خداوند در پيروزى بر دشمن با شما است.

(وَ لَنْ يَتِرَكُمْ أَعْمالَكُمْ) مجاهد گويد يعنى: خداوند چيزى از ثواب اعمالتان نمى‌كاهد، بلكه پاداش اعمال شما را داده از فضل خود بر آن خواهد افزود.

و از ابن عبّاس و قتاده و ابن زيد نقل شده است يعنى: خداوند هيچگاه بشما ستم نخواهد كرد.