ابن عبّاس گويد: منظور آن است كه خداوند كافران را در دنيا گرفتار سختى نمايد، و در آخرت به آتش جهنّم سقوط دهد.

(وَ أَضَلَّ أَعْمالَهُمْ) معنايش گذشت‌[1].

(ذلِكَ) يعنى اين هلاكت و بطلان اعمال بخاطر آن است كه‌(بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ) نسبت به قرآن و أحكام اسلام كه بر پيامبر خدا 6 نازل شده بود بى‌علاقه بودند، و با اينكه دستور داشتند كه مطيع دستورات پيامبر باشند ولى مخالفت مى‌نمودند.

حضرت باقر (ع) مى‌فرمايد: اينان از آنچه كه در باره على نازل شده بود بدشان مى‌آمد در نتيجه:

(فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ) اعمالشان باطل شد، زيرا كه اين اعمال طبق دستور انجام نگرفته بود[2].

آن گاه خداوند براى آنان بر صحّت دعوت خود بتوحيد و اخلاص در عبادت استدلال كرده مى‌فرمايد:

(أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ) چرا نمى‌روند كه ببينند عاقبت پيشينيان آنان چيست؟ كه خداوند براى آنان پيامبرانى فرستاد و آنان را به سوى يكتاپرستى و توحيد و اخلاص در پرستش دعوت كردند، ولى از آنان نپذيرفتند و نافرمانى كردند، يعنى: اى كاش مى‌رفتند و از عواقب اينان آگاه مى‌شدند.

[1]- تفسير ابن عبّاس صفحه 316 يعنى:( خداوند اعمال آنان را و مخارجى كه روز بدر كرده‌اند باطل فرمايد)

[2]- تفسير ابن عبّاس صفحه 316: باز مى‌گويد يعنى:( حسنات و مخارج آنان را در روز بدر باطل ساخت)