دين خدا و پيامبر خدا را با هم با جهاد و جنگ با كفّار يارى كنيد.

(يَنْصُرْكُمْ) خداوند هم شما را بر دشمنتان پيروز خواهد ساخت.

(وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ) يعنى: خداوند شما را جرأت داده قوّت قلب بخشيده است تا ثابت قدم مانيد.

و بعضى گفته‌اند يعنى: خداوند شما را در آخرت يارى مى‌كند، و قدمهاى شما را در وقت حساب و بر پل صراط ثابت مى‌گرداند.

و بعضى گفته‌اند: خداوند شما را در دنيا و آخرت يارى مى‌دهد، و قدمتان را در دنيا و آخرت ثابت مى‌سازد، و اين وجه بهتر است‌[1].

قتاده گفته است: بر خداوند لازم است هر كس را كه ياريش كرده است يارى دهد زيرا در قرآن فرموده است: (إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ‌).

و نيز بر خدا لازم است بر نعمت افراد شكرگزار بيفزايد، زيرا فرموده است:

(لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ‌).

و نيز بر خدا لازم است هر كس كه او را ياد كند بيادش باشد، زيرا فرموده است: (فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ‌).

و نيز بر خدا لازم است وفا كند بعهد هر كس كه بعهد الهى وفا نموده است، زيرا فرموده است (وَ أَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ‌).

«(وَ الَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْساً لَهُمْ‌)» يعنى: آنها كه كافر شده‌اند بدا بحالشان.

مبرد گفته است يعنى: خداوند آنان را هلاك ساخت كه تقديرش چنين بوده است: (أتعسهم اللَّه فتعسوا تعسها)[2].

[1] در تفسير ابن عبّاس صفحه 316 آمده است:( يعنى: قدمهاى آنان را در جنگ ثابت مى‌فرمايد، تا فرار نكنند)

[2]- تفسير ابن عبّاس صفحه 316 يعنى:( يعنى آنان كه به محمّد و قرآن كافر شدند كه همان غذا دهندگان روز بدر باشند)