(أَزِفَتِ الْآزِفَةُ) يعنى: قيامت نزديك شد و ساعت آن فرا رسيد، و اينكه قيامت در اين آيه آزفه ناميده شده است بدان معنى است كه هر چه آينده است نزديك است.

(لَيْسَ لَها مِنْ دُونِ اللَّهِ كاشِفَةٌ) از عطاء و ضحاك و قتاده نقل شده است يعنى: هنگامى كه سختيهاى روز قيامت مردم را فرا گيرد، هيچكس بجز خداوند قادر نيست اين ناملايمات را از مردم دور سازد، و مؤنث آمدن «كاشفة» بنا بر تقدير (نفس كاشفة) يا (جماعة كاشفة) است، و نيز جايز است (كاشفة) مصدرى باشد مانند (عافية) و (عاقبة) (واقية) (خائنة) بنا بر اين معنى ميشود: (ليس لها من دون اللَّه كشف) يعنى: غير از خدا هيچكس قدرتى بر زايل نمودن اين شدتها را ندارد، و احدى بجز او نميتواند اين سختيها را روشن كند، مانند آيه ديگر كه ميفرمايد: (لا يُجَلِّيها لِوَقْتِها إِلَّا هُوَ).

(أَ فَمِنْ هذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ) منظور از (حديث) آنچه ميباشد كه قبلا بوسيله معصوم راستگو (ع) از آن خبر داده شده است.

بعضى هم گفته‌اند: يعنى اى مشركين آيا از اين قرآن و نازل شدن آن از جانب خداوند بر حضرت محمد 6 و معجزه بودن آن در شگفت هستيد؟

(وَ تَضْحَكُونَ) يعنى از روى مسخره ميخنديد.

(وَ لا تَبْكُونَ) و بخاطر وعده‌هاى عذاب قرآن بر خود نميگرييد؟

(وَ أَنْتُمْ سامِدُونَ) از ابن عباس و مجاهد نقل شده است كه‌(أَنْتُمْ سامِدُونَ) يعنى: شما از عذاب الهى غفلت داريد و دنبال بازى و سرگرمى هستيد.

از عكرمه نقل شده است كه منظور از آن غنا و موسيقى است، كه هر گاه قرآن را ميشنيدند با نواختن موسيقى با آن مقابله و ستيز مى‌نمودند، تا مردم را از شنيدن قرآن محروم سازند.

(فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَ اعْبُدُوا) اينجا خداوند به آنان فرمان داده است كه‌