(وَ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ) يعنى: آنچه كه بر حضرت محمّد 6 نازل شده است حق است و از جانب پروردگارشان نازل گشته است، زيرا دين او ناسخ اديان ديگر بوده، و ناسخ حق است.

و بعضى گفته‌اند:( هُوَ الْحَقُ‌) يعنى: محمّد حق است كه از طرف پروردگارشان مى‌باشد نه آن كس كه آنان خيال مى‌كنند كه در آخر الزمان پيامبرى از عرب خروج خواهد كرد، و اين محمّد آن پيامبر نيست، كه خداوند اين خيالشان را رد مى‌كند.

(كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ) يعنى: گناهانشان را براى آنان مى‌پوشاند به اينكه گناهانشان را بيامرزد، يعنى با ايمان آوردن گناهان گذشته آنان بخشيده شد، و حكم شده است به اسقاط عذاب از آنان كه استحقاق آن را داشته‌اند.

(وَ أَصْلَحَ بالَهُمْ) قتاده گويد: يعنى حال آنان را در زندگى دنيايشان اصلاح نمايد.

و بعضى گفته‌اند يعنى: امر دين و دنياى آنان را اصلاح نموده است.

به اينكه آنان را در دنيا بر دشمنانشان پيروز ساخته، و آنان را در آخرت وارد بهشت مى‌سازد، آن گاه خداوند بيان فرموده است كه چرا اين عمل را انجام داده است و چرا آنان را به اين دو دسته تقسيم نموده است و مى‌فرمايد:

(ذلِكَ بِأَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْباطِلَ، وَ أَنَّ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِنْ رَبِّهِمْ) يعنى: اين اضلال اعمال و اصلاح با پيروى نمودن كفّار از شرك و عبادت شيطان، و پيروى كردن مؤمنين از توحيد و قرآن و آنچه كه خداوند فرمان به پيروى از آن را داده است بدان جهت است كه كافران از باطل پيروى نموده، مؤمنين از حق.

(كَذلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثالَهُمْ) زجاج گويد: يعنى: خداوند براى مردم مثالهاى آنان را مى‌زند مانند بيانى كه در مورد مؤمنين و كافران آورده شد،