جنة المأوى- و هر كس (جنة المأوى) قرائت كرده است منظورش فعل آنست كه (جن عليه فأجنه اللَّه) و مأوى فاعل آنست، يعنى خداوند او را مستور فرموده است، اخفش گفته است بمعنى (ادركه) ميباشد.

اللّات- از ابن عباس نقل شده است كه مردى بود در بازار عكاظ كه بر روى صخره‌اى قاووت و روغن ميساخت همين كه آن را مى‌فروخت دوباره روغن و قاووت روى صخره ميريخت و درست ميكرد، پس از آنكه مرد، طايفه ثقيف آن صخره را بخاطر بزرگداشت آن مرد پرستش نمودند[1].

معناى آيات:

سپس خداوند آنچه را كه پيامبر 6 در شب معراج ديده بود بيان نموده و ديده‌هاى او را محقق دانسته است و ميفرمايد:

(ما كَذَبَ الْفُؤادُ ما رَأى‌) يعنى: آنچه را پيامبر 6 با چشم ديده بود دلش آن را تكذيب نكرد، بنا بر اين (ما رأى) مصدر است كه در محل نصب ميباشد زيرا مفعول كذب است باين معنى كه قلب و عقل حضرت منكر ديده‌هاى چشم او نشده است بلكه عقل و دل آن حضرت ديده‌هاى چشمش را تصديق ميكند.

مبرد گفته است: معنى آيه اينست كه پيامبر خدا 6 چيزى را ديده و در آن ديده‌ها تصديق شده است.

ابن عباس گفته است يعنى: حضرت محمد 6 پروردگار خود را با چشم دل ديده است‌[2].

و اين معنى را نيز محمد بن حنفيه از پدرش از على (ع) روايت كرده است، و اين به معنى علم پيدا كردن به وجود خدا است، يعنى با ديدن آيات الهى علم به وجود خدا بمرحله يقين رسيده است، مانند گفته حضرت ابراهيم (ع) كه فرمود:

[1] ( 1، 2)- تفسير ابن عباس صفحه 332.

[2] ( 1، 2)- تفسير ابن عباس صفحه 332.