نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 23 صفحه : 386
جنة المأوى- و هر كس (جنة المأوى) قرائت
كرده است منظورش فعل آنست كه (جن عليه فأجنه اللَّه) و مأوى فاعل آنست، يعنى
خداوند او را مستور فرموده است، اخفش گفته است بمعنى (ادركه) ميباشد.
اللّات- از ابن عباس نقل شده است كه مردى بود در بازار عكاظ كه بر
روى صخرهاى قاووت و روغن ميساخت همين كه آن را مىفروخت دوباره روغن و قاووت روى
صخره ميريخت و درست ميكرد، پس از آنكه مرد، طايفه ثقيف آن صخره را بخاطر بزرگداشت
آن مرد پرستش نمودند[1].
معناى آيات:
سپس خداوند آنچه را كه پيامبر 6 در شب معراج ديده بود بيان نموده و
ديدههاى او را محقق دانسته است و ميفرمايد:
(ما كَذَبَ الْفُؤادُ ما رَأى)
يعنى: آنچه را پيامبر 6 با چشم ديده بود دلش آن را تكذيب نكرد، بنا بر اين (ما
رأى) مصدر است كه در محل نصب ميباشد زيرا مفعول كذب است باين معنى كه قلب و عقل
حضرت منكر ديدههاى چشم او نشده است بلكه عقل و دل آن حضرت ديدههاى چشمش را تصديق
ميكند.
مبرد گفته است: معنى آيه اينست كه پيامبر خدا 6 چيزى را ديده و در
آن ديدهها تصديق شده است.
ابن عباس گفته است يعنى: حضرت محمد 6 پروردگار خود را با چشم دل
ديده است[2].
و اين معنى را نيز محمد بن حنفيه از پدرش از على (ع) روايت كرده است،
و اين به معنى علم پيدا كردن به وجود خدا است، يعنى با ديدن آيات الهى علم به وجود
خدا بمرحله يقين رسيده است، مانند گفته حضرت ابراهيم (ع) كه فرمود: