(ما ضَلَّ صاحِبُكُمْ وَ ما غَوى‌) يعنى: پيامبر از حق رو گردان نگشته است، و از مسير هدايت به گمراهى منحرف نشده است، و در آنچه براى شما آورده است، راه باطل نپيموده است، غوى بمعنى ضل است، و اينكه دو بار يك معنى آمده است بمنظور تأكيد بيشتر بوده است.

بعضى گفته‌اند: يعنى تلاش او بى اثر نمانده است، بلكه به ثواب الهى و كرامت او خواهد رسيد.

(وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى‌) اى: (ليس ينطق بالهوى) يعنى: پيامبر از روى هوا و هوس سخن نميگويد، ينطق هم با عن متعدى ميشود و هم بوسيله باء همانگونه كه مى‌گويى: (رميت بالقوس و عن القوس).

و بعضى گفته‌اند يعنى: پيامبر از روى ميل نفسانى و هوا و هوس خويشتن آيات قرآن را نميخواند، و براى شما پيام نمى‌آورد.

(إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحى‌) يعنى: قرآن و آنچه را كه از احكام براى شما ميخواند چيزى جز وحى از طرف خداوند نيست كه بر او بوسيله جبرئيل نازل ميشود، كه ميفرمايد:

(عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوى‌) ابن عباس و ربيع و قتاده گفته‌اند (شديد القوى) يعنى كسى كه داراى قدرت و نيرو است و از نظر آفرينش قوى ميباشد، و قوى جمع قوة است.

(ذُو مِرَّةٍ) يعنى: كسى كه از نظر خلقت داراى قوت و قدرت است.

كلبى گويد: از نيرومندى جبرئيل يك نمونه آن بود كه شهرهاى قوم لوط را از ريشه و آب سياه بر كند و به آسمان برد و سپس وارونه ساخت، و نمونه ديگر از قدرت او فريادى است كه بر سر قوم ثمود زد كه همگى هلاك شدند.

از ابن عباس و قتاده نقل شده است يعنى: داراى سلامتى و حسن خلق است.