اين بود هفت قول در اين مورد.

(وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ) يعنى: نماز شب بخوان.

(زراره و حمران و محمد بن مسلم از امام باقر و امام صادق (ع) در مورد اين آيه روايت كرده است كه: رسول خدا 6 شبها سه مرتبه بيدار ميشد، و به آفاق آسمان مينگريست، و پنج آيه از آخر سوره آل عمران را تا آخر آن (انك لا تخلف الميعاد) قرائت ميفرمود، و سپس شروع بنماز شب ميكرد ...).

مقاتل گفته است يعنى: نماز مغرب و عشاء را بخوان.

(وَ إِدْبارَ النُّجُومِ) از ابن عباس و قتاده و امام باقر و امام صادق (ع) روايت شده است منظور از آن دو ركعت قبل از نماز صبح است، و اين هنگامى است كه با روشنايى صبح ستارگان پنهان ميشوند.

ضحاك گفته است يعنى: نماز صبح واجب.

بعضى گفته‌اند: معنى آنست كه از ياد خدايت صبح و شام غفلت نكن، و در تمامى احوال شب و روزت خداوند را از عيب منزّه بخوان، زيرا خداوند از تو و نگهداريت غافل نيست.

و در اين آيه دلالت است بر اينكه خداوند سبحان حفاظت و نگهدارى از پيامبر 6 را تا تبليغ رسالتش تضمين فرموده است.