نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 23 صفحه : 361
اينان بر اعتقاد باطل خود ايستادگى ميكنند و
هر چيز ديگرى را رد مىنمايند؟
(فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطانٍ مُبِينٍ) يعنى: آن كس كه وحى را مىشنود دليل روشنى ارائه كند، و تقدير
(يستمعون عليه) است[1].
كه مانند قوله (وَ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِي
جُذُوعِ النَّخْلِ) است[2]
و اينكه خداوند به آنان چنين فرموده است، براى آنست كه هر كس ادعاى مطلبى را
بنمايد كه ابتداء با عقل قابل فهم نباشد، بايد دليل و برهان ارائه دهد.
(أَمْ لَهُ الْبَناتُ وَ لَكُمُ الْبَنُونَ)؟ و
اين يك نوع تحقير است نسبت به عقلهاى آنان زيرا چيزى را بخداوند نسبت دادهاند كه
خودشان آن را دوست ندارند، و اين دليل نهايت نادانى آنان است، كه براى خداوند
داشتن فرزند را تجويز نموده آن گاه مدعى شدهاند كه خداوند براى خود دختر انتخاب
كرده است، با اينكه پسر بنظرشان بهتر از دختر است.
(أَمْ تَسْئَلُهُمْ أَجْراً) يا
آنكه از آنان در مقابل آوردن دين و شريعت و اداى رسالت الهى مزدى مطالبه كردهاى؟
(فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ)؟ و
پرداخت اين مزد كه از آنان مطالبه كردهاى بر دوش آنان سنگينى، مانع ايمان
آوردنشان گرديده است.