قرائت آيات:

و أتبعهم- ابو عمرو و أتبعناهم با نون و الف و همزه قطع و ذرياتهم با الف و كسر تاء و ألحقنا بهم ذريّاتهم نيز بهمين سبك قرائت نموده است.

و اهل مدينة و اتبعهم با تاء و همزه وصل و ذرّيتهم برفع تاء و ألحقنا بهم ذريّاتهم بصورت جمع قرائت كرده‌اند.

و ابن كثير و اهل كوفه و أتبعتهم ذريتهم و ألحقنا بهم ذريتهم خوانده‌اند.

و ابن عامر و يعقوب و سهل أتبعتهم ذرياتهم و ألحقنا بهم ذرياتهم به جمع قرائت نموده‌اند.

التناهم- ابن كثير و ما التناهم بكسر لام و بقيه التناهم به فتح لام قرائت نموده‌اند.

انه- اهل مدينه و كسايى أنه هو البر الرحيم بفتح انه و بقيه بكسر قرائت نموده‌اند.

و زوّجناهم و در قرائت نادرها قرائت عبد اللَّه و ابراهيم و زوّجناهم بعيس عين آمده است.

و در قرائت اعرج و ما التناهم بر وزن أفعلناهم آمده است.

دليل قرائت آيات:

ذرّيه- ابو على گويد: ذريّه به صغير و كبير گفته ميشود، از نوع اول است (ذريّة طيّبة)[1] و از نوع دوم است: (وَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَيْمانَ‌)[2].

اگر ذريّه در آيه حمل بر فرزندان كوچك شود جمله (بايمان) در موضع نصب‌

[1]- آل عمران، آيه 38.

[2]- انعام، آيه 84.