ترجمه آيات:

38- و در موسى نيز نشانه‌اى است آن گاه كه او را با قدرتى آشكار بسوى فرعون فرستاديم.

39- و سپس فرعون با اطرافيانش از پذيرفتن حق سر باز زده گفت: موسى جادوگر است يا ديوانه.

40- فرعون و لشكريانش را گرفتيم، و آنان را در دريا افكنديم در حالتى كه فرعون سرزنش ميشد.

41- و در قوم عاد نيز نشانه‌اى است آن گاه كه بر آنان بادى بى خير و بركت فرستاديم.

42- بادى كه بر هيچ چيز نميگذشت مگر آنكه نابودش ميساخت.

43- و در قوم ثمود نيز نشانه‌اى است آن گاه كه به آنان گفته شد: تا مدّت معيّنى بهره بردارى كنيد.

44- اما از فرمان خداوندشان سرپيچى نمودند، در نتيجه نظاره‌كنان صاعقه بگرفتشان.

45- كه ديگر ياراى برخاستن نداشتند، و كسى بياريشان نشتافت.

46- و نيز قوم نوح را از پيش هلاك ساختيم كه آنان مردمى عصيان پيشه بودند.

قرائت آيات:

صاعقه- كسانى آن را «صعقه» خوانده، و بقيه ادباء «صاعقه» با الف قرائت نموده‌اند.

قوم نوح- أبو عمرو و أهل كوفه غير از عاصم «و قوم نوح» بكسر قوم و بقيه بنصب‌