يعنى: (چيزى مانع آب خوردن آن شتر نشد غير از صداى كبوتر ماده‌اى كه در شاخه‌هاى درخت ميوه‌دار بود).

و نيز روايت شده است (غير أن نطقت) برفع غير چون اضافه شده است به (أن) و آن نميتواند مفتوح باشد، و همچنين يوم نيز چون اضافه به جمله شده است مفتوح ميشود، همانطور كه خوانده شده است (من خزى يومئذ) كه يوم مفتوح است با اينكه در موضع جر است، زيرا تو آن را به غير متمكن اضافه نموده‌اى.

بعضى گفته‌اند هنگامى كه در كلام عرب ظرفى جريان يافت بر اين استعمال در موضع رفع باقى مى‌ماند، و گاهى هم مفتوح مى‌آيد همانگونه كه در (و منا دون ذلك) و (لَقَدْ تَقَطَّعَ بَيْنَكُمْ‌) آمده است.

معنى آيات:

(وَ الذَّارِياتِ ذَرْواً) روايت شده است ابن كوا از امير المؤمنين 7 كه روى منبر سخن ميگفت پرسيد منظور از ذاريات ذروا چيست؟ حضرت فرمودند:

منظور باد است، پرسيد:(فَالْحامِلاتِ وِقْراً) چيست؟ فرمود: منظور از آن ابر است، پرسيد:(فَالْجارِياتِ يُسْراً) چيست؟ فرمود: منظور كشتيها است، پرسيد:

(فَالْمُقَسِّماتِ أَمْراً) چيست؟ فرمودند: منظور فرشتگانند.

و اين معنى از ابن عباس و مجاهد نيز روايت شده است.

و ذاريات بادها هستند كه خاك و خاشاك گياهان را پراكنده ميسازد، و حاملات وقر (يعنى: حمل كنندگان چيزهاى سنگين) ابرها هستند كه وزن معيّنى از آب را از منطقه‌اى به منطقه ديگر حمل ميكنند، و اين ابرها بخاطر حمل آن آبها سنگين ميگردند.

وقر بكسر بمعنى سنگينى بارى است كه بر دوش است يا در شكم است.