لغوب- ممكن است (لغوب) به فتح لام از جمله مصادرى باشد كه بر وزن (فعول) به فتح فاء آمده است، مانند (وضوء) (ولوغ) (وزوع) (قبول) بفتح واو و قاف و اينها صفاتى هستند براى مصادر محذوفه كه در مثال: (توضأت وضوءا) تقدير خواهد شد: (توضّأت وضوءا حسنا)، و همين طور است در مورد بحث كه (ما سنا من لغوب لغوب) يعنى: (تعب متعب).

لغات آيات:

أزلفت- ازلاف به معنى نزديكى به خير است، و از آن باب است (زلفة) و (زلفى) و (ازدلف اليه) يعنى: به او نزديك گشت، و (مزدلفة) منزلتى است در نزديكى موقف مشعر و جمع، و از اين باب است قول راجز شاعر:

نقبوا- تنقيب به معنى تنقيح يعنى باز كردن راه براى رفتن است، و از باب نقب به معنى فتح و باز كردن است، امرؤ القيس شاعر عرب گفته است:

يعنى: در راههاى جهان گردش نمودم و در نقبهاى آن سير كردم، لغوب- به معنى خستگى است.

اعراب آيات:

(غَيْرَ بَعِيدٍ)- صفت است براى مصدر محذوف، تقديرش اين است: (ازلافا غير بعيد) و نيز جايز است اين جمله منصوب باشد، بنا بر حاليت كه حال براى (الجنّة) باشد، و نگفته است (غير بعيدة) چون در تقدير نسبت است كه (غير ذات بعد) باشد.