تا به وسيله آن امر دين روشن شود، و نيز براى يادآورى:

(لِكُلِّ عَبْدٍ مُنِيبٍ) بندگانى كه روى به سوى خدا نهاده‌اند.

(وَ نَزَّلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً مُبارَكاً) يعنى: از آسمان، بارانهاى پر منفعت فرو فرستاديم.

(فَأَنْبَتْنا بِهِ) يعنى: به وسيله اين آبها رويانديم.

(جَنَّاتٍ) باغهايى را كه در آن انواع و اقسام ميوه‌هاى لذيذ وجود دارد.

(وَ حَبَّ الْحَصِيدِ) به قول قتاده يعنى: دانه گندم و جو و هر دانه‌اى كه درو مى‌شود، زيرا پس از كامل شدن چيده خواهد شد، و دانه همان است كه چيده مى‌شود، بنا بر اين حب همان حصيد است مانند اضافه حق به يقين در (حقّ اليقين) و مسجد به جامع در (مسجد الجامع) و مانند آن.

(وَ النَّخْلَ باسِقاتٍ) يعنى: با اين باران درختان خرما را كه طولانى و بلند قامتند رويانديم.

(لَها طَلْعٌ نَضِيدٌ) مجاهد و قتاده گويند: يعنى: اين درخت خرماى بلند قامت داراى شاخه‌هاى روى هم افتاده است.

طلع أوّل چيزى است كه از ميوه درخت خرما ظاهر مى‌شود، پيش از آنكه شكافته شود، و در داخل پوسته خود مى‌باشد، و آن گاه كه از پوسته خارج شد ديگر نضيد ناميده نمى‌شود.

(رِزْقاً لِلْعِبادِ) يعنى: اين اشياء را براى روزى شما رويانديم، و هر نوع رزقى از طرف خداوند است، بدين ترتيب كه يا آن روزى را خداوند آفريده است يا سبب آن را آفريده است، زيرا خداوند اراده فرموده است، و گاهى كسى از ما به ديگرى روزى مى‌رساند همانگونه كه رئيس يك كشور به لشكريانش روزى مى‌رساند.