آگاه بوده شما را به مكافات اعمالتان خواهد رسانيد.

(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ) زيرا بلند كردن صدا بيشتر از صداى پيامبر از دو حال بيرون نيست يا يك نوع سبك شمردن آن حضرت است كه موجب كفر خواهد شد، يا يك نوع بى‌ادبى نسبت بحضرت است، اين نيز بر خلاف احترام پيامبر است كه بما دستور داده‌اند.

(وَ لا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ) يعنى: هنگام گفتگو با حضرتش و در مجلس او صداى خود را كوتاه كنيد، زيرا او مانند شما نيست و از هر جهت تعظيم او لازم است.

بعضى گفته‌اند يعنى: همانطور كه همديگر را صدا ميزنيد هنگامى كه با پيامبر كار داريد نگوئيد اى محمد، بلكه او را با تجليل و احترام صدا زده بگوئيد يا رسول اللَّه.

(أَنْ تَحْبَطَ أَعْمالُكُمْ) يعنى از ترس اعمالتان از بين رود، يا براى آنكه اعمالتان از بين نرود، گفته شده است كه در قرائت عبد اللَّه (فتحبط اعمالكم) آمده است.

(وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ) يعنى: شما نميدانيد كه با بلند نمودن صداى خود در برابر صداى پيامبر و ترك احترام حضرتش اعمال خود را از بين ميبريد.

انس ميگويد: هنگامى كه اين آيه نازل شد ثابت بن قيس گفت: اين من بودم كه صدايم را از صداى پيامبر 6 بلندتر ميكردم و با صداى بلند با او حرف ميزدم، اعمالم باطل شده من از اهل جهنم خواهم بود، و ثابت داراى صدايى بلند بود، اين جريان را براى حضرت رسول 6 توضيح دادند، حضرت فرمود: او از اهل بهشت است.

اصحاب ما ميگويند: معنى (أَنْ تَحْبَطَ أَعْمالُكُمْ‌) آنست كه ثواب اين عمل از بين خواهد رفت، زيرا اگر آنان اين عمل را بصورت تعظيم پيامبر 6 و توقير او