آنچه در آنست بتو پناه ميبريم).

و پس از خواندن اين دعا فرمودند: بنام خدا پيش رويد.

و از سلمة بن اكوع روايت شده است كه ما همراه رسول خدا 6 بسوى خيبر روانه شديم و شبانه راه افتاديم، شخصى از قوم به عامر به اكوع گفت: آيا از اشعار دل‌انگيزت چيزى براى ما نميخوانى، و عامر مردى شاعر بود و اين اشعار را خواند:

يعنى: (سوگند بخدا اگر تو نبودى ما حج نميرفتيم و صدقه نداده و نماز نميخوانديم بفداى سرت گناهان ما را ببخش، و بهنگام برخورد با دشمن ما را ثابت قدم و با استقامت ساز، بر ما آرامش نازل فرما كه هر وقت فرياد زدند ما بيائيم، و صبحگاهان بر ما اعتماد نمايند).

حضرت رسول 6 فرمودند: اين كه جلو افراد شعر ميخواند كيست؟

گفتند: او عامر است حضرت فرمود: خداوند رحمتش فرمايد، عمر كه بر شترى تنبل سوار بود گفت: يا رسول اللَّه چه ميشد كه ميگذاشتى از عامر بهره‌مند باشيم؟

و علت اين سخن عمر اين بود كه هيچگاه رسول خدا 6 براى شخصى مخصوصا دعا نميفرمود مگر آنكه آن شخص بشهادت ميرسيد، ميگويند: هنگامى كه جنگ آغاز شد و دو صف در برابر يكديگر قرار گرفتند يك نفر يهودى بميدان آمد در حالى كه رجز خوانده ميگفت:

اذ الحروب اقبلت تلهب يعنى: مردم خيبر ميدانند منم مرحب كه هميشه سلاحم آماده است و من‌