و بعضى هم گفته‌اند: بهره فراوان بهشت ميباشد.

و قتاده گفته است يعنى: اين خصلت را نخواهد داشت مگر آن كس كه بهشت بر او واجب شده باشد.

و از حضرت صادق (ع) روايت شده است‌

«و لا يلقّاها الّا ذو حظ عظيم»

به اين معنى است «و لا يلقّاها الّا كلّ ذى حظّ عظيم».

نظم آيات:

آيه‌(وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعا إِلَى اللَّهِ ...) بما قبلش كه آيه‌(وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فِيهِ) باشد اتّصال دارد، گويا كه گفته است: آيا از روگردانى كفّار در شنيدن قرآن و سفارشاتى كه بيكديگر ميكنند كه وسط قرآن سر و صدا راه اندازيد تعجّب نميكنيد؟ با اينكه هيچ گوينده‌اى خوش سخن‌تر از محمّد 6 نيست، شما را بهمان آفريدگارى كه اقرار ميكنيد خالق شما است دعوت ميكند، و همانگونه كه شما را بسوى دين خدا فرا مى‌خواند خودش نيز بدان عمل ميكند، بنا بر اين از هر لحاظ از تهمت پاك ميباشد.