از عكرمه و مجاهد است كه نترسيد از آنچه كه از امور آخرت در پيش داريد و غصّه پشت سر گذاشته‌ها را از اهل بيت و اولادتان نخوريد.

از عطاء بن ابى رياح است كه نترسيد و بخود اندوه راه ندهيد كه گناهانى انجام داده‌ايد، زيرا كه من گناهانتان را خواهم بخشيد.

و نيز گفته شده است كه خوف مربوط بآينده است، و حزن مربوط بگذشته ميباشد، و معنى چنين است كه از حوادث آينده نترسيد، و براى گذشته نيز اندوه نخوريد، و اين نهايت درجه مطلوب مؤمن است.

((وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ)) يعنى همان بهشت موعودى كه در دنيا بزبان پيامبران الهى بشما مژده داده ميشد.